سنگین و سخت

این پست از همه‌ی نوشته‌هایم بهتر منظورم را در این‌باره می‌رساند. من نه‌تنها هیچ‌وقت نادیده‌گرفتندگان را نخواهم بخشید؛ بلکه همیشه مورد نفرین و لعنِ من هستند. همیشه در معرض خشم و کینه‌ی من قرار دارند. همین‌هایی که پتانسیل‌های فوق‌العاده‌ای را به‌هدر دادند و یک نسل را از بین بردند. باقی ماندنِ لفظی ناشناخته، و تجربه نشدنِ زندگی‌ای ساده، جبرانی ندارد. هیچ‌وقت.