جمعه…

جمعه که میشود گویی قلبت چند برابر میشود تا تمام درد های دنیا به سمتت راه کج کنند و در دلت جا شوند!

جمعه که میشود ناخودآگاه دست و دلت به سمت زهر ترین آهنگ میرود تا پلی کند در ذهن سریال خاطرات تلخ را!

جمعه که میشود ناگهان تمام دغدغه ها به سمتت حمله ور میشوند تا در جنگی نابرابر تمام تاب و توانت را به خاک بکشانند!

جمعه شبیه مردیست تنها که بغضش را در لا به لای دود سیگارش خفه میکند!

جمعه شبیه زنیست که درد راه نفسش را بسته ،زنی که آرزوی هق هقی از ته دل دارد، عق میزند تا بالا بیاورد دردهایش را اما بغض امانِ جولان نمی دهد!

جمعه شبیه جان بعد از رفتن جانان است،همانقدر بی نفس ،همانقدر خسته،همانقدر سرگردان!

جمعه شبیه امواجیست که صدایش سمفونی مرگ عشق باشد...

جمعه شبیه کسیست که نه میمیرد و نه زندگی میکند فقط لحظه به لحظه پیرتر میشود...

جمعه شبیه ...