به مناسبتِ دوسالگیِ برجام، یکی از یادداشتهای قدیمیِ گوشیم رو قصد دارم بذارم، بدونِ هیچ ویرایش و بازنگریای... در واقع جایی دعوت بودیم و با زحمتِ بسیار که تایپ با گوشی داشت، این رو نوشته بودم، خیلی باید طولانیتر میبود. یادمه بعدش هم گفتم بیخیال و ادامهاش ندادم و ویرایش هم نکردم و همینجوری موند، به دلیلِ نبودِ کیبوردِ مناسب :| ولی خب؛ همینه که هست...
------
اینکه الان ظریفِ ظریفمان ناراحته که چرا یه تیکه از حرفاش پخش شده که توش گفته من اشتباه کردم . همین ظریف و وزارت خارجیمان که الان میگه همه ی برجام رو اشتباه نکرده و سر باز میزنه از همچین حرفی ، این اصلا مشکلی نداره! چون تاریخ ، همون تاریخی که به احترام ظریف بلندش کردن و از بس برجام به تعویق افتاد و هیچوقت اونطور که گفته بودن اجرا نشد ، این تاریخ بیچاره زانو درد گرفته از بس وایستاده به انتظار و هی میخواد بشینه و هی بازیکنایی از دولت تعویض میشن تا با توانایی تازه نفسانه ی خودشون زیر دوش تاریخ رو بگیرن که نیفته، بله همین تاریخ مذکور به محضِ نشستن به اشتباه ظریفِ دولت اعتراف میکنه!! فقط یه چندین و چند سالی وقت لازم داره تا بذارن تاریخ بشینه سر جاش ... احتمالا تا اون موقع نصف چیزی که الان هستیم هم نیستیم! آخه میدونید؟ صدای خر و پف مردم - و مسئولین - رو میشنوم ، خوابشون هم سنگینه و سنگین تموم میشه ...
------
+ اونایی که قرارداد توتال رو میخوان به عنوان دستاورد برجام! مثال بزنن، باید بدونن واگذاری، جایگذاری، یا حتی مداخلهی یک شرکت خارجی، نه «پیروزی بزرگ» محسوب میشه و نه «فرو ریختنِ دیوار تحریم». بهتره از بازیهای رسانهای، دست برداریم. پیروزی بزرگ؟ قرارداد توتال؟! کمتر شوخی کنین توروخدا :دی
++ موقتِ پونزده شونزده ساعته :دی
جدیدترین خبرها...
ما را در سایت جدیدترین خبرها دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : sii khabarha بازدید : 217 تاريخ : يکشنبه 25 تير 1396 ساعت: 10:09